هوا سرد است

هوا سرد است،هوا سرد است

چراغ خانه ها تاریک،،،

هوایش بس چه غمگین است...

دل مردم در این روز های سختِ سرد...

در این سرمای بی پایان...

ز عشق و لطف و یاری ها چه مسکین است....

مهدیِ ثالث،در آن دیرینه ها میگفت:

هوا بس ناجوانمردانه سرد است...

آه ،ای ثالث

اگر بودی در این احوال...

اگر بودی در این بیشه،زمان حال

اگر بودی و میدیدی چه شد این سال های سال

کتاب و کِلک و فکرت را نمیدادی هدر بر ما

ب جای جمله ی معروف میگفتی:

قلب ها بس ناجوانمردانه سرد است...

آری،،،آری 

خانه ها از گرمی و عشق و صفا و دوستی ،ترد است.

هواسرد است و خواهد ماند اگر

چشم هامان همچنان خاموش...

خونِ در رگ هایمان بی جوش...

هوشمان بی هوش...

و دست هامان برای حرف های در دلِ آشفتمان ، همچنان که هست،ماند مشت

هوا سرد است و خواهد ماند...

.

.

چراغ خانه ها تاریک ،

 دل ها سرد ...

قلب ها بس ناجوانمردانه سرد است...